அறிவியல்
பலம் & ஆன்மிக
பலம்
அறிவியல்
பலம் & ஆன்மிக
பலம்
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ
لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ الحج 65
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ مَنْ لَوْ أَقْسَمَ عَلَى اللَّهِ
لَأَبَرَّهُ البخاري 2703
----------------------------------------------------------------------------------------------------
இறைவனின்
படைப்புகளில் மனித இனம் ஓர் சிறந்த, மகத்தான, பலம் நிறைந்த படைப்பு.
இறைவன் அருளியுள்ள அறிவை பயன்படுத்தி உலகிலுள்ள
அனைத்து வஸ்துக்களின் மீதும் அதிகாரமும் ஆதிக்கமும் செலுத்தி வருகிறான்.
“உளி சிறியதுதான்
அது மனிதனின்
கைகளுக்குப் போனதும்
மலையையே சுக்குநூறாக
ஆக்கி விடுகிறது...!”
அது மனிதனின்
கைகளுக்குப் போனதும்
மலையையே சுக்குநூறாக
ஆக்கி விடுகிறது...!”
என்று ஒரு கவிதை கூறும்.
இந்த உலகம் பஞ்ச பூதங்கள் எனும் ஐந்து
மூலங்களால் ஆனது. அது நமக்குத் தெரியும். அவை ஒவ்வொன்றின் மீதும் மனிதன் செலுத்தும்
ஆதிக்கத்தை யோசித்தால் மனிதனின் அறிவியல் பலத்தை நாம் புறிந்து கொள்ளலாம்.
நீரின் மீது ஆதிக்கம்
தண்ணீரை அணைக்கட்டின் மூலம்
தேக்கிவைக்கிறான். குழாய்கள் மூலம் பல இடங்களுக்கும் சப்ளை செய்து, பல வளங்களையும்
வசதிகளையும் உருவாக்கி இருக்கின்றான். இயந்திரங்கள் மூலம் வேகமாக பீச்சி அடித்து
நெருப்பை அணைக்க பயன்படுத்துகிறான். கலவரக்காரர்களை அதே தண்ணீரைக்கொண்டு சிதறி
ஓடச்செய்கிறான்.
நெருப்பின் மீது ஆதிக்கம்
ஒரு காலத்தில் குபுகுபு வென எரியும்
சுள்ளி விறகு, ஓலை, மட்டை, இலை, தளைகள் போன்றவற்றால் மட்டுமே நெறுப்பின்
பயன்பாட்டை பெற்று வந்த மனிதன், எரிவாயு, எரிபொருள், அவைகளை பயன் படுத்தும் நவீன
சாதனங்களின் மூலம், கன கச்சிதமாக நெருப்பை அளவிட்டு பயன் படுத்தும் ஆற்றலைப்
பெற்றிருக்கிறான். மின்சாரம் கூட நெருப்பின் வகைதான்.
காற்றின் மீது ஆதிக்கம்
ஒரு காலத்தில் சுவாசத்திற்கு மட்டும் பயன்
பட்டு வந்த காற்று, மனிதனின் அறிவு பலத்தால் இன்று வாகனங்களின் சக்கரங்களில்
நிரப்பி வேகமாக பயணிக்க வழி செய்தான்.
நவீன
சாதனங்களைப் பயன்படுத்தி தான் தங்கியிருக்கும் இடங்களில் காற்றை குளுமைப்படுத்தும்
முயற்சி செய்தான். இன்னும் பல
நிலத்தின் மீது ஆதிக்கம்
மண்ணை வளப்படுத்தி, உழுது, விவசாயம் செய்வது முதல் பாத்திரங்கள்,
கட்டிடங்கள், வித விதமான கற்கள், தங்கம், வெள்ளி, இரும்பு போன்ற கனிம வளங்களை
பிரித்தறிந்து மனித பயன்பாட்டுக்கு தந்திருப்பதுவரை அனைத்தும், மண்ணின் மீது
மனிதன் செலுத்தும் ஆதிக்க வகையே.
இத்தகைய வளர்ச்சியையும் பயன்பாட்டையும்
குர்ஆன் ஆமோதிக்கிறது.
هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا
فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا 29-2
இத்தகைய அதிகாரத்தை
மனிதனுக்கு அல்லாஹ்வே வழங்கினான் என்றும் கூறுகிறது.
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ
لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ الحج 65
ஆனால்
இத்தகைய ஆதிக்கம் மனிதனுக்கு அறிவியல் பலத்தால் மட்டும்தான் கிடைக்கும்
என்பதில்லை. ஆன்மிக பலத்தாலும் படைப்புகளின் மீது மனிதன் ஆட்சி செய்ய முடியும்
என்பதை, குர்ஆனும் ஹதீஸும் வரலாறும் நிரூபித்துள்ளது.
நீரின் மீது
فَأَوْحَيْنَا إِلَى مُوسَى أَنِ
اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ
(63 الشعراء)
" لما فتح عمرو بن عاص مصر آتى أهلها إليه حين دخل شهر بؤنة من
أشهر العجم (القبطية) فقالوا: (أَيُّهَا الْأَمِيرُ إِنَّ لِنِيلِنَا هَذَا سُنَّةً
لَا يَجْرِي إِلَّا بِهَا فَقَالَ لَهُمْ وَمَا ذَاكَ قَالُوا إِذَا كَانَ لِثِنْتَيْ
عَشْرَةَ لَيْلَةً خَلَتْ مِنْ هَذَا الشَّهْرِ عَمَدْنَا إِلَى جَارِيَةٍ بِكْرٍ بَيْنَ
أَبَوَيْهَا فَأَرْضَيْنَا أَبَوَيْهَا وَجَعَلْنَا عَلَيْهَا مِنَ الجلي وَالثِّيَابِ
أَفْضَلَ مَا يَكُونُ ثُمَّ أَلْقَيْنَاهَا فِي هَذَا النِّيلِ، فَقَالَ لَهُمْ عَمْرٌو
إِنَّ هَذَا لَا يَكُونُ فِي الْإِسْلَامِ وَإِنَّ الْإِسْلَامَ يَهْدِمُ ما قبله فأقاموا
بؤنة وَالنِّيلُ لَا يَجْرِي لَا قَلِيلًا وَلَا كَثِيرًا * وفي رواية فأقاموا بؤنة
وَأَبِيبَ وَمِسْرَى وَهُوَ لَا يَجْرِي حَتَّى هَمُّوا بِالْجَلَاءِ.
فَكَتَبَ عَمْرٌو إِلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ بِذَلِكَ فَكَتَبَ إِلَيْهِ
عُمَرُ إِنَّكَ قَدْ أَصَبْتَ بِالَّذِي
فَعَلْتَ وَإِنِّي قَدْ بَعَثْتُ
إِلَيْكَ بِطَاقَةً دَاخِلَ كِتَابِي هَذَا فَأَلْقِهَا فِي النِّيلِ فَلَمَّا قدِمَ
كِتَابُهُ أَخَذَ عَمْرٌو البطاقة ففتحها فإذا فيها " من عند اللَّهِ عُمَرَ أَمِيرِ
الْمُؤْمِنِينَ إِلَى نِيلِ مِصْرَ (أما بعد) فإن كنت تَجْرِي مِنْ قِبَلِكَ فَلَا
تجرِ وَإِنْ كَانَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ هُوَ الَّذِي يُجْرِيكَ فَنَسْأَلُ
اللَّهَ أَنْ يُجْرِيَكَ فَأَلْقَى عَمْرٌو الْبِطَاقَةَ فِي النِّيلِ فَأَصْبَحَ يَوْمُ
السَّبْتِ وَقَدْ أَجْرَى اللَّهُ النِّيلَ سِتَّةَ عَشَرَ ذِرَاعًا فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ
وَقَطَعَ اللَّهُ تِلْكَ السُّنَّة عَنْ أَهْلِ مِصْرَ إِلَى الْيَوْمِ البداية
والنهاية
أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِيٍّ الْمُقْرِئُ، أَخْبَرَنَا هِبَةُ اللَّهِ
بْنُ الْحَسَنِ الْحَافِظُ، أَخْبَرَنَا عَلِيٌّ، أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ، حَدَّثَنَا
عَبْدُ اللَّهِ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ، حَدَّثَنَا وَغَيْرُهُ مُوسَى
بْنُ عِيسَى الْعَابِدُ قَالَا: حَدَّثَنَا ضَمْرَةُ بْنُ رَبِيعَةَ، عَنْ فَرُوِيَ
الْأَعْمَى , قَالَ " رَكِبَ أَبُو رَيْحَانَةَ الْبَحْرَ، وَكَانَ يَخِيطُ فِيهِ
بِإِبْرَةٍ مَعَهُ فَسَقَطَتْ إِبْرَتُهُ فِي الْبَحْرِ، فَقَالَ: عَزَمْتُ عَلَيْكَ
رَبِّي أَلَّا رَدَدْتَ عَلَيَّ إِبْرَتِي فَظَهَرَتْ حَتَّى أَخَذَهَا.
سير سلف الصالحين
நெருப்பின் மீது
قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا
وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ الانبياء 69
عَنْ عَمْرِو بنِ مَيْمُوْنٍ
قَالَ: عَذَّبَ المُشْرِكُوْنَ عَمَّاراً بِالنَّارِ فَكَانَ النَّبِيُّ -صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ- يَمُرُّ بِهِ فَيُمِرُّ يَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ وَيَقُوْلُ:
"يا نار كوني بردا وسلاما عَلَى عَمَّارٍ كَمَا كُنْتِ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ، تَقْتُلُكَ
الفئة الباغية" 2. سير اعلام النبلاء
عَنْ أَبِي الْعَلَاءِ، فِيمَا
نَحْسِبُ، أَنَّ مُعَاوِيَةَ بْنَ حَرْمَلٍ، قَالَ: أَتَيْتُ الْمَدِينَةَ فَلَبِثْتُ
فِيهَا ثَلَاثًا لَا أَطْعَمُ شَيْئًا، فَدَخَلْتُ عَلَى عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ،
فَقُلْتُ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، فَقَالَ: مَنْ أَنْتَ؟ قُلْتُ: مُعَاوِيَةُ
بْنُ حَرْمَلٍ خَتَنُ مُسَيْلِمَةَ. قَالَ: اذْهَبْ فَانْزِلْ عَلَى خَيْرِ أَهْلِ
الْمَدِينَةِ، فَكَانَ الرَّجُلُ إِذَا صَلَّى الْمَغْرِبَ، ضَرَبَ بِيَمِينِهِ إِلَى
مَنْ عَنْ يَمِينِهِ وَشِمَالِهِ فَيَذْهَبُ بِهِمَا إِلَى مَنْزِلِهِ، فَإِذَا هُوَ
تَمِيمٌ الدَّارِيُّ، فَذَهَبَ بِيَدِهِ إِلَيَّ وَإِلَى آخَرَ، فَذَهَبَ بِنَا إِلَى
مَنْزِلِهِ، فَوُضِعَتِ الْمَائِدَةُ، وَجِيءَ بِالطَّعَامِ فَأَكَلْتُ أُكُلَاتٍ،
وَلَبِثْنَا مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ نَلْبَثَ، وَخَرَجَتْ نَارٌ بِالْحَرَّةِ، فَجَاءَ
عُمَرُ إِلَى تَمِيمٍ الدَّارِيِّ فَقَالَ: قُمْ يَا تَمِيمُ فَأَنْتَ لَهَا قَالَ:
يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، وَمَا عَسَى أَنْ أَكُونَ أَنَا؟ يُصَغِّرُ نَفْسَهُ فَقَالَ:
أَقْسَمْتُ عَلَيْكَ. فَقَامَ، وَتَبِعْتُهُمَا نَحْوَ النَّارِ، فَجَعَلَ تَمِيمٌ
يَحُوشُهَا حَتَّى أَدْخَلَهَا الْغَارَ الَّذِي خَرَجَتْ مِنْهُ، ثُمَّ اقْتَحَمَ
عَلَى أَثَرِهَا، ثُمَّ خَرَجَ، وَلَمْ تَضُرَّهُ شَيْئًا. فَقَالَ عُمَرُ: أَمَّا
مَنْ شَهِدَ، كَمَنْ لَمْ يَشْهَدْ، وَمَا مَنْ رَأَى كَمَنْ لَمْ يَرَ. الزهد
لابي داود
காற்றின் மீது
وَلِسُلَيْمَانَ الرِّيحَ غُدُوُّهَا
شَهْرٌ وَرَوَاحُهَا شَهْرٌ سبأ 12
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ،
أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ بَعَثَ جَيْشًا، وَأَمَّرَ عَلَيْهِمْ رَجُلًا يُدْعَى
سَارِيَةَ، قَالَ: فَبَيْنَا عُمَرُ يَخْطُبُ النَّاسَ يَوْمًا، قَالَ: فَجَعَلَ يَصِيحُ
وَهُوَ عَلَى الْمِنْبَرِ: يَا سَارِيَ الْجَبَلَ، يَا سَارِيَ الْجَبَلَ، قَالَ: فَقَدِمَ
رَسُولُ الْجَيْشِ فَسَأَلَهُ، فَقَالَ: يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ، لَقِينَا عَدُوَّنَا
فَهَزَمْنَاهُمْ، فَإِذَا بِصَايِحٍ يَصِيحُ: يَا سَارِيَ الْجَبَلَ، يَا سَارِيَ الْجَبَلَ،
فَأَسْنَدْنَا ظُهُورَنَا بِالْجَبَلِ فَهَزَمَهُمُ اللَّهُ، فَقِيلَ لِعُمَرَ، يَعْنِي:
ابْنَ الْخَطَّابِ: إِنَّكَ كُنْتَ تَصِيحُ بِذَلِكَ.فضائل الصحابة لاحمد
بن حنبل
31915 - حَدَّثَنَا عُبَيْدُ
اللَّهِ بْنُ مُوسَى، عَنْ سُفْيَانَ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ حَبِيبِ بْنِ حِمَازٍ، قَالَ:
قِيلَ لِعَلِيٍّ: كَيْفَ بَلَغَ ذُو الْقَرْنَيْنِ الْمَشْرِقَ وَالْمَغْرِبَ، قَالَ:
«سُخِّرَ لَهُ السَّحَابُ، وَبُسِطَ لَهُ النُّورُ، وَمُدَّ لَهُ الْأَسْبَابُ»، ثُمَّ
قَالَ: «أَزِيدُكَ؟» قَالَ: حَسْبِي مصنف ابن ابي شيبة
நிலத்தின்
மீது
فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ
الْأَرْضَ القصص 81
وذكر أبو يوسف في كتاب «اللطائف»
عن الضّحاك- أن النبيّ صلّى اللَّه عليه وسلّم أرسل المقداد والزّبير في إنزال خبيب
عن خشبته، فوصلا إلى التنعيم، فوجدا حوله أربعين رجلا نشاوى، فأنزلاه، فحمله الزّبير
على فرسه، وهو رطب لم يتغير منه شيء فنذر بهم المشركون، فلما لحقوهم قذفه الزبير فابتلعته
الأرض فسمي بليع الأرض «2» الاصابة في تمييز الصحابة
விலங்கினங்களின்
மீதும்
أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ،
عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْجَحْشِيِّ، عَنِ ابْنِ الْمُنْكَدِرِ،
«أَنَّ سَفِينَةَ مَوْلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَخْطَأَ
الْجَيْشَ بِأَرْضِ الرُّومِ، - أَوْ أُسِرَ - فَانْطَلَقَ هَارِبًا يَلْتَمِسُ الْجَيْشَ،
فَإِذَا بِالْأَسَدِ، فَقَالَ لَهُ: يَا أَبَا الْحَارِثِ، أَنَا مَوْلَى رَسُولِ اللَّهِ
صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَإِنَّ مِنْ أَمْرِي كَيْتَ وَكَيْتَ، فَأَقْبَلَ
الْأَسَدُ لَهُ بَصْبَصَةٌ حَتَّى قَامَ إِلَى جَنْبِهِ، كُلَّمَا سَمِعَ صَوْتًا أَتَى
إِلَيْهِ، ثُمَّ أَقْبَلَ يَمْشِي إِلَى جَنْبِهِ، فَلَمْ يَزَلْ كَذَلِكَ حَتَّى بَلَغَ
الْجَيْشَ، ثُمَّ رَجَعَ الْأَسَدُ» جامع معمر بن راشد
قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ مِنْ عِبَادِ اللَّهِ مَنْ لَوْ أَقْسَمَ عَلَى اللَّهِ
لَأَبَرَّهُ البخاري 2703
இறையச்சம் எனும்
உணவு எடுத்துக்கொள்ளும் அளவே ஆன்மிக
பலத்தை நாம் அடைய முடியும். அப்படிப்பட்ட ஆன்மிக பலத்தை பெற்றவர்கள்தான் இறைநேசச்
செல்வர்களாவர்.
الجمع
والترتيب – محمد يوسف الداودي
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக