بسم الله الرحمن الرحيم
முத்தான முஹர்ரம் பத்தாம் நாள்
وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ الْبَحْرَ
فَأَنْجَيْنَاكُمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ (البقرة 50)
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ وَسَّعَ عَلَى عِيَالِهِ يَوْمَ
عَاشُورَاءَ أَوْسَعَ اللَّهُ عَلَيْهِ سَنَتَهُ» معجم ابن الأعرابي
````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
கண்ணியமிக்க நான்கு மாதங்களில் ஒன்று
முஹர்ரம்.
இம்மாதத்தின் பத்தாம் தேதி ஆஷுரா என
அறியப்படுகிறது.
அந்த
நாள் குறித்து يوم صالح என்றும் يوم عظيم என்றும் யூதர்கள் சிலாகித்து கூறியதை
நபி ஸல் அவர்கள் ஆமோதித்திருக்கிறார்கள்.
அதன் மூலம் அந்த நாள் மற்ற நாட்கள்
போலல்லாமல் ஒரு விஷேசமான நாள் என்பதை அறிகிறோம். பார்க்க.. [கீழ்வரும்] ஸஹீஹுல் புஹாரி ஹதீஸ் எண்: 3397, ஹதீஸ் எண்: 2004 .
பல
அற்புத நிகழ்வுகளின் நினைவு தினமாகவும் ஆஷுரா திகழ்கிறது.
v மூஸா நபி [அலை] அவர்கள் சமூகத்தைச் சார்ந்த பனீ இஸ்ராயீலர்களை கொடுங்கோலன் பிர்அவ்னின் பிடியிலிருந்து விடுவிப்பதற்காக செங்கடல் பிளந்தது... இந்த
நாளில்தான்.
3397 عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ
اللَّهُ عَنْهُمَا، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، لَمَّا
قَدِمَ المَدِينَةَ، وَجَدَهُمْ يَصُومُونَ يَوْمًا، يَعْنِي عَاشُورَاءَ،
فَقَالُوا: هَذَا يَوْمٌ عَظِيمٌ، وَهُوَ يَوْمٌ نَجَّى اللَّهُ فِيهِ مُوسَى، وَأَغْرَقَ
آلَ فِرْعَوْنَ، فَصَامَ مُوسَى شُكْرًا لِلَّهِ، فَقَالَ «أَنَا أَوْلَى بِمُوسَى
مِنْهُمْ» فَصَامَهُ وَأَمَرَ بِصِيَامِهِ صحيح البخاري
இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்
நபி(ஸல்) அவர்கள் மதீனா நகருக்கு வந்தபோது யூதர்கள் ஒரு நாளில் நோன்பு நோற்பதைக் கண்டார்கள் அதாவது ஆஷூராவுடைய (முஹர்ரம் 10வது) நாளில் (யூதர்கள்) நோன்பு நோற்று வந்ததை இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) குறிப்பிடுகிறார்கள் - யூதர்கள், 'இது மாபெரும் நாள். மூஸா(அலை) அவர்களை இந்த நாளில் தான் அல்லாஹ் காப்பாற்றினான்; ஃபிர்அவ்னின் கூட்டத்தாரை (கடலில்) மூழ்கடித்தான். எனவே, மூஸா(அலை) அவர்கள் அல்லாஹ்வுக்கு நன்றி செலுத்தும் விதத்தில் நோன்பு நோற்றார்கள்" என்று கூறினார்கள். நபி(ஸல்) அவர்கள், 'நான் அவர்களை விட மூஸா அவர்களுக்கு, மிக நெருக்கமானவன்" என்று கூறிவிட்டு, அந்த நாளில் தாமும் நோன்பு நோற்று, தம் தோழர்களுக்கும் (உபரியான) நோன்பு நோற்கும்படி ஆணையிட்டார்கள். நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி 3397.
2004 عَنِ ابْنِ
عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: قَدِمَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ المَدِينَةَ فَرَأَى اليَهُودَ تَصُومُ يَوْمَ عَاشُورَاءَ،
فَقَالَ: «مَا هَذَا؟» ، قَالُوا: هَذَا يَوْمٌ صَالِحٌ هَذَا يَوْمٌ نَجَّى
اللَّهُ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنْ عَدُوِّهِمْ، فَصَامَهُ مُوسَى، قَالَ: «فَأَنَا
أَحَقُّ بِمُوسَى مِنْكُمْ» ، فَصَامَهُ، وَأَمَرَ بِصِيَامِهِ صحيح البخاري
இப்னு அப்பாஸ்(ரலி) அறிவித்தார்.
நபி(ஸல்) அவர்கள் மதீனா வந்தபோது யூதர்கள் ஆஷூரா நாளில் நோன்பு நோற்றதைக் கண்டார்கள். 'இது என்ன நாள்?' என்று கேட்டார்கள். யூதர்கள் 'இது நல்ல நாள், இஸ்ரவேலர்களை அவர்களின் எதிரிகளிடமிருந்து அல்லாஹ் காப்பாற்றிய நாள்; இதற்காக மூஸா(அலை) அவர்கள் நோன்பு நோற்றார்கள்' என்று கூறினார்கள். நபி(ஸல்) அவர்கள், 'உங்களைவிட மூஸாவுக்கு அதிக உரிமை படைத்தவன் நான்" என்று கூறிவிட்டுத் தாமும் நோன்பு நோற்று, நோன்பு நோற்குமாறு (மக்களுக்குக்) கட்டளையும் இட்டார்கள். நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி 2004
قَوْلُهُ تَعَالَى:
وَجاوَزْنا بِبَنِي إِسْرائِيلَ الْبَحْرَ، قَالَ الْكَلْبِيُّ: عَبَرَ بِهِمْ
مُوسَى الْبَحْرَ يَوْمَ عَاشُورَاءَ بَعْدَ مَهْلِكِ فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ
فَصَامَهُ شُكْرًا لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ، تفسير البغوي
v மூஸா நபி [அலை] அவர்கள்
ஸாஹிரீன்களிடம் களமிறங்கி வெற்றி கொண்ட அந்த நாளும் ஆஷூரா நாள்தான் என்பது
இப்னு அப்பாஸ் [ரலி] அவர்களின்
கருத்து.
{قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ الاية}
قَالَ سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ: فَحَدَّثَنِي ابْنُ عَبَّاسٍ: أَنَّ
يَوْمَ الزِّينَةِ الَّذِي أَظْهَرَ اللَّهُ فِيهِ مُوسَى عَلَى فِرْعَوْنَ
وَالسَّحَرَةِ، هُوَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ. تفسير
ابن كثير
قوله تعالى: {يَوْمُ الزِّينَةِ} فيه أربعة أقاويل: أحدها: أنه يوم
عيد كان لهم , قاله مجاهد وابن جريج والسدي وابن زيد وابن إسحاق. الثاني: يوم
السبت , قاله الضحاك. الثالث: عاشوراء , قاله ابن عباس. الرابع: أنه يوم سوق كانوا
يتزينون فيها , قاله قتادة. تفسير
الماوردي = النكت والعيون
v ஆதம் [அலை] அவர்களின் நீண்ட கால தவ்பா ஏற்கப்பட்டதும் இந்த நாளில் என்று தஃப்ஸீரில்
காணமுடிகிறது.
وَرُوِيَ أَنَّ اللَّهَ
تَعَالَى تَابَ عَلَى آدَمَ فِي يَوْمِ عَاشُورَاءَ البحر المحيط في التفسير
v ஆறு மாத காலம் வெள்ளத்தில் சிக்குண்டு தவித்த
நூஹ் நபி [அலை] அவர்களின் கப்பல் ஜூதி மலையில் நிலை கொண்டதும்
இந்த நாளில் என்று ஹதீஸ் மற்றும் தஃப்ஸீர்களில் காணமுடிகிறது.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، قَالَ: مَرَّ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِأُنَاسٍ مِنَ الْيَهُودِ قَدْ صَامُوا يَوْمَ عَاشُورَاءَ،
فَقَالَ: " مَا هَذَا مِنَ الصَّوْمِ؟ " قَالُوا: هَذَا الْيَوْمُ
الَّذِي نَجَّى اللهُ مُوسَى وَبَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْغَرَقِ، وَغَرَّقَ
فِيهِ فِرْعَوْنَ، وَهَذَا يَوْمُ اسْتَوَتْ فِيهِ السَّفِينَةُ عَلَى
الْجُودِيِّ، فَصَامَ نُوحٌ وَمُوسَى شُكْرًا لِلَّهِ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى
اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " أَنَا أَحَقُّ بِمُوسَى، وَأَحَقُّ بِصَوْمِ
هَذَا الْيَوْمِ "، فَأَمَرَ أَصْحَابَهُ بِالصَّوْمِ احمد
عَن
عبد الْعَزِيز بن عبد الغفور عَن أَبِيه قَالَ: قَالَ رَسُول الله صلى الله عَلَيْهِ وَسلم:
فِي أول يَوْم من رَجَب ركب نوح السَّفِينَة فصَام هُوَ وَجَمِيع من مَعَه وَجَرت بهم
السَّفِينَة سِتَّة أشهر فَانْتهى ذَلِك إِلَى الْمحرم فأرست السَّفِينَة على الجودي
يَوْم عَاشُورَاء فصَام نوح وَأمر جَمِيع من مَعَه الدر المنثور
قَالَ
عِكْرِمَةُ: رَكِبَ نُوحٌ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْفُلْكِ لِعَشْرٍ خَلَوْنَ مِنْ
رَجَبٍ، وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِيِّ لِعَشْرٍ خَلَوْنَ من المحرم، فذلك ستة أشهر،
وقال قَتَادَةُ وَزَادَ، وَهُوَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ، فَقَالَ لِمَنْ كَانَ مَعَهُ:
مَنْ كَانَ صَائِمًا فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ، وَمَنْ لَمْ يَكُنْ صَائِمًا فَلْيَصُمْهُ.
وَذَكَرَ الطَّبَرِيُّ فِي هَذَا حَدِيثًا عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ إِنَّ نُوحًا رَكِبَ فِي السَّفِينَةِ أَوَّلَ يَوْمٍ مِنْ رَجَبٍ، وَصَامَ
الشَّهْرَ. أَجْمَعَ، وَجَرَتْ بِهِمُ السَّفِينَةُ إِلَى يَوْمِ عَاشُورَاءَ، فَفِيهِ
أَرْسَتْ عَلَى الْجُودِيِّ، فَصَامَهُ نُوحٌ وَمَنْ مَعَهُ تفسير القرطبي
قوله عز وجل: {وقال اركبوا فيها بِاسم الله مجريها ومرساها إن ربي
لغفور رحيمٌ} قال قتادة: ركب نوح عليه السلام في السفينة في اليوم العاشر من رجب ,
ونزل منها في اليوم العاشر من المحرم , وهو يوم عاشوراء , فقال لمن معه: من كان
صائماً فليتم صومه , ومن لم يكن صائماً فليصمه.
تفسير
الماوردي
v யூனுஸ் நபி [அலை] அவர்களின் சமூகத்தாருக்கு இறங்க இருந்த வேதனை
விலக்கிக்கொள்ளப்பட்டது இந்த நாளில் என்று அலி [ரலி] கூறியதாக
தஃப்ஸீரில் வருகிறது.
فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا
إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي
الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَى حِينٍ (يونس 98)
وَعَن عَليّ - رَضِي الله عَنهُ - قَالَ: الحذر لَا يرد الْقدر،
وَالدُّعَاء يرد الْقدر؛ فَإِن الله تَعَالَى كشف الْعَذَاب عَن قوم يُونُس
بِالدُّعَاءِ. وَعَن عَليّ - أَيْضا - أَنه قَالَ: كَانَ كشف الْعَذَاب يَوْم
عَاشُورَاء. تفسير السمعاني
وروي عن علي بن أبي طالب رضي الله عنه أنه قال: إن الحذر لا يرد
القدر , وإن الدعاء يرد القدر , وذلك أن الله تعالى يقول: {إِلاَّ قَوْمَ يُونُسَ
لَمَّاءَامَنُواْ كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ} قال عليّ رضي الله عنه
ذلك يوم عاشوراء. تفسير الماوردي
v யாகூப் நபி [அலை] தன்பிள்ளைகள் செய்த தவறுக்கு இஸ்திஃபார்
செய்வேன் என வாக்களித்து காத்திருந்து பிறகு இஸ்திஃபார் செய்தது இந்த நாளில் என்று
தஃப்ஸீர்களில் வருகிறது.
قَالُوا
يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ
هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ يوسف
قَوْلُهُ تَعَالَى: (قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي)
قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ: أَخَّرَ دُعَاءَهُ إِلَى السَّحَرِ. وَقَالَ الْمُثَنَّى
بْنُ الصَّبَّاحِ عَنْ طَاوُسٍ قَالَ: سَحَرُ لَيْلَةِ الْجُمْعَةِ، وَوَافَقَ
ذَلِكَ لَيْلَةَ عَاشُورَاءَ. تفسير
القرطبي
وقال طاوس: أخّر إلى السحر من ليلة الجمعة فوافق ذلك ليلة عاشوراء. تفسير
الثعلبي
இப்படி பல அற்புதங்களின் நினைவு நாளாக ஆஷூரா
திகழும் அதேவேளை இஸ்லாமிய வரலாற்றில் நீங்காத ஒரு வடுவை ஏற்படுத்திய,
அக்கிரமத்தின் நினைவு நாளாகவும் ஆஷூரா அமைந்து விட்டது.
அதுதான் கர்பலாவில் நபி ஸல் அவர்களின் அருமை
பேரர் ஹுஸைன் ரலி அவர்களின் ஷஹாதத்۔
இந்த கோரமான நிகழ்வு எந்தவொரு முஃமினையும்
நிச்சயமாக கலக்கமடையச்செய்யும். ஆனால் தன்பேரப்பிள்ளைக்கு இப்படி ஒரு சோதனை
காத்திருக்கிறது என்பதை நபி ஸல் முன்கூட்டியே அறிந்திருந்தார்கள்.
عَنْ أُمِّ الْفَضْلِ
بِنْتِ الْحَارِثِ، أَنَّهَا دَخَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، إِنِّي رَأَيْتُ حُلْمًا
مُنْكَرًا اللَّيْلَةَ، قَالَ: «مَا هُوَ؟» قَالَتْ: إِنَّهُ شَدِيدٌ، قَالَ: «مَا
هُوَ؟» قَالَتْ: رَأَيْتُ كَأَنَّ قِطْعَةً مِنْ جَسَدِكَ قُطِعَتْ وَوُضِعَتْ فِي
حِجْرِي، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «رَأَيْتِ
خَيْرًا، تَلِدُ فَاطِمَةُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ غُلَامًا، فَيَكُونُ فِي حِجْرِكِ»
فَوَلَدَتْ فَاطِمَةُ الْحُسَيْنَ فَكَانَ فِي حِجْرِي كَمَا قَالَ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَدَخَلْتُ يَوْمًا إِلَى رَسُولِ
اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَوَضَعْتُهُ فِي حِجْرِهِ، ثُمَّ
حَانَتْ مِنِّي الْتِفَاتَةٌ، فَإِذَا عَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تُهْرِيقَانِ مِنَ الدُّمُوعِ، قَالَتْ: فَقُلْتُ: يَا نَبِيَّ
اللَّهِ، بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي مَا لَكَ؟ قَالَ: «أَتَانِي جِبْرِيلُ عَلَيْهِ
الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ، فَأَخْبَرَنِي أَنَّ أُمَّتِي سَتَقْتُلُ ابْنِي هَذَا»
فَقُلْتُ: هَذَا؟ فَقَالَ: «نَعَمْ، وَأَتَانِي بِتُرْبَةٍ مِنْ تُرْبَتِهِ
حَمْرَاءَ» هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ عَلَى شَرْطِ الشَّيْخَيْنِ، وَلَمْ
يُخَرِّجَاهُ " المستدرك على الصحيحين
للحاكم
عَنْ أَنَسِ بْنِ
مَالِكٍ، أَنَّ مَلَكَ الْمَطَرِ اسْتَأْذَنَ رَبَّهُ أَنْ يَأْتِيَ النَّبِيَّ
صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَأَذِنَ لَهُ، فَقَالَ لِأُمِّ سَلَمَةَ:
«امْلِكِي عَلَيْنَا الْبَابَ، لَا يَدْخُلْ عَلَيْنَا أَحَدٌ» ، قَالَ: وَجَاءَ
الْحُسَيْنُ لِيَدْخُلَ فَمَنَعَتْهُ، فَوَثَبَ فَدَخَلَ فَجَعَلَ يَقْعُدُ عَلَى
ظَهَرِ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، وَعَلَى مَنْكِبِهِ، وَعَلَى
عَاتِقِهِ، قَالَ: فَقَالَ الْمَلَكُ لِلنَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ: أَتُحِبُّهُ؟ قَالَ: «نَعَمْ» ، قَالَ: أَمَا إِنَّ أُمَّتَكَ
سَتَقْتُلُهُ، وَإِنْ شِئْتَ أَرَيْتُكَ الْمَكَانَ الَّذِي يُقْتَلُ فِيهِ،
فَضَرَبَ بِيَدِهِ فَجَاءَ بِطِينَةٍ حَمْرَاءَ، فَأَخَذَتْهَا أُمُّ سَلَمَةَ
فَصَرَّتْهَا فِي خِمَارِهَا قَالَ: قَالَ ثَابِتٌ: «بَلَغَنَا أَنَّهَا
كَرْبَلَاءُ» مسند أحمد
அப்படி
இருந்தும் அதை தவிர்க்கும்படி இறைவனிடம் கேட்கவுமில்லை மக்களிடம்
கட்டளையிடவுமில்லை. நபி ஸல் அவர்கள் சகித்துக்கொண்டார்கள்.அவர்களின்
சகிப்புத்தன்மையை முன்மாதிரியாக கொண்டு முஃமின்கள் நடந்து கொள்கிறார்கள்.
நடக்கவும் வேண்டும்.
ஆஷூரா குறித்து நபி ஸல் அவர்கள் கூறிய
இன்னொரு விஷயம்.
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، قَالَ:
" مَنْ وَسَّعَ عَلَى عِيَالِهِ وَأَهْلِهِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ وَسَّعَ اللهُ
عَلَيْهِ سَائِرَ سَنَتِهِ ". " هَذِهِ الْأَسَانِيدُ وَإِنْ كَانَتْ
ضَعِيفَةً فَهِيَ إِذَا ضُمَّ بَعْضُهَا إِلَى بَعْضٍ أَخَذَتْ قُوَّةً، وَاللهُ
أَعْلَمُ " شعب الإيمان
عَنْ أَبِي سَعِيدٍ
الْخُدْرِيِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:
«مَنْ وَسَّعَ عَلَى عِيَالِهِ يَوْمَ عَاشُورَاءَ أَوْسَعَ اللَّهُ عَلَيْهِ
سَنَتَهُ» معجم ابن الأعرابي
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக