வடகரை தாவூதி ஆலிம் பதில் 14
வாரம் ஒருமுறை மக்களுக்குத் தேவையான ஃபிக்ஹ் சட்டங்களை விளக்கித் தருவார் அந்த இமாம்.
அதன் படி அன்றும் சுப்ஹ் தொழுகை முடிந்ததும் மக்களை நோக்கி அமர்ந்த இமாம்,
இன்று தொழுகை தொடர்பான ஒரு முக்கியமான சட்டத்தை உங்களுக்கு விளக்கப்போகிறேன் எல்லோரும் அமர்ந்து கவனமாகக் கேளுங்கள்!
என்று கூறி ஆரம்பித்தார்.
இமாம், (முதல்) அத்தஹிய்யாத் அமர்வில் இருக்கும் போது, ஒருவர் வந்து தொழுகையில் இணைந்து (உட்கார்ந்து) கொண்டார் என்று வைத்துக் கொள்ளுங்கள்!;
வந்து இணைந்தவர், அத்தஹிய்யாத் ஓதி முடிக்கவில்லை, அதற்குள் இமாம் அடுத்த ரக்அத்துக்கு எழுந்து விட்டார் என்றால் இமாமுடனேயே இவரும் (அத்தஹிய்யாத்தை ஓதி முடிக்காமலே) எழுந்து நின்று கொள்வது அதிகம் நடக்கிறது இப்படிச் செய்வது (வாஜிபை விட்ட குற்றமாகும்) கூடாது.
மாறாக சற்று விரைவாக அத்தஹிய்யாத் ஓதி முடித்து விட்டுத்தான் எழுந்து, இமாமுடன் இணைந்து கொள்ள வேண்டும் என்பது சட்டம்.
இமாம் கடைசி அமர்வில் இருக்கும் போது, கடைசியாக வந்து இணைந்தவரும் இப்படித்தான் (அத்தஹிய்யாத் ஓதி முடியாவிட்டாலும் இமாம் ஸலாம் கொடுத்த உடனேயே மீதி தொழுகையை நிறைவேற்ற எழுந்து விடுகிறார்கள் இதுவும் தவறாகும் கூடாது.
மாறாக இமாம் ஸலாம் கொடுத்த பின் உடனே எழுந்து விடாமல் அத்தஹிய்யாத்தை முடித்து விட்டுத்தான் மீதமுள்ள ரக்அத்தை நிறைவு செய்ய எழுந்திருக்க வேண்டும் என்பது சட்டம்.
ஆனால் மேல் சொன்ன சட்டத்திற்கு மாறாக (அத்தஹிய்யாத் ஓதி முடிக்காமலே) ஒருவர் எழுந்து விட்டார் என்றால் (அது தவறு தான் ஆனாலும்) அவர் ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்வதோ அல்லது திரும்ப தொழுக வேண்டும் என்பதோ கிடையாது.
ஏனென்றால் இவர் இமாமைப் பின் பற்றி தொழும் "முக்ததீ" ஆவார்; முக்ததீயிடம் தவறு ஏற்பட்டால் அதற்காக ஸஜ்தா ஸஹ்வு செய்ய வேண்டும் என்பதோ அல்லது திரும்ப தொழுக வேண்டும் என்பதோ கிடையாது.
என்று அழுத்தம் திருத்தமாக விளக்கி முடித்தார் இமாம்.
அட இவ்வளவு நாளா இது தெரியாம போச்சே...! என்று அனேகம் பேர் பேசிக்கொண்டு கலைந்து சென்றனர்.
الفتاوى الهندية (1/ 90):
"إذا أدرك الإمام في التشهد وقام الإمام قبل أن يتم المقتدي أو سلم الإمام في آخر الصلاة قبل أن يتم المقتدي التشهد فالمختار أن يتم التشهد. كذا في الغياثية وإن لم يتم أجزأه"
الدر المختار وحاشية ابن عابدين (رد المحتار) (1/ 470):
"والحاصل أن متابعة الإمام في الفرائض والواجبات من غير تأخير واجبة، فإن عارضها واجب لا ينبغي أن يفوته بل يأتي به ثم يتابع، كما لو قام الإمام قبل أن يتم المقتدي التشهد فإنه يتمه ثم يقوم لأن الإتيان به لا يفوت المتابعة بالكلية، وإنما يؤخرها، والمتابعة مع قطعه تفوته بالكلية، فكان تأخير أحد الواجبين مع الإتيان بهما أولى من ترك أحدهما بالكلية، بخلاف ما إذا عارضها سنة كما لو رفع الإمام قبل تسبيح المقتدي ثلاثا فالأصح أنه يتابعه لأن ترك السنة أولى من تأخير الواجب اهـ
الدر المختار وحاشية ابن عابدين (رد المحتار) (1/ 496):
"(بخلاف سلامه) أو قيامه لثالثة (قبل تمام المؤتم التشهد) فإنه لا يتابعه بل يتمه لوجوبه، ولو لم يتم جاز؛ ولو سلم والمؤتم في أدعية التشهد تابعه لأنه سنة والناس عنه غافلون.
(قوله: فإنه لا يتابعه إلخ) أي ولو خاف أن تفوته الركعة الثالثة مع الإمام كما صرح به في الظهيرية، وشمل بإطلاقه ما لو اقتدى به في أثناء التشهد الأول أو الأخير، فحين قعد قام إمامه أو سلم، ومقتضاه أنه يتم التشهد ثم يقوم ولم أره صريحا، ثم رأيته في الذخيرة ناقلا عن أبي الليث: المختار عندي أنه يتم التشهد وإن لم يفعل أجزأه اهـ ولله الحمد (قوله: لوجوبه) أي لوجوب التشهد كما في الخانية وغيرها، ومقتضاه سقوط وجوب المتابعة كما سنذكره وإلا لم ينتج المطلوب فافهم (قوله ولو لم يتم جاز) أي صح مع كراهة التحريم كما أفاده ح، ونازعه ط والرحمتي، وهو مفاد ما في شرح المنية حيث قال: والحاصل أن متابعة الإمام في الفرائض والواجبات من غير تأخير واجبة فإن عارضها واجب لا ينبغي أن يفوته بل يأتي به ثم يتابعه لأن الإتيان به لا يفوت المتابعة بالكلية وإنما يؤخرها، والمتابعة مع قطعه تفوته بالكلية، فكان تأخير أحد الواجبين مع الإتيان بهما أولى من ترك أحدهما بالكلية، بخلاف ما إذا عارضتها سنة لأن ترك السنة أولى من تأخير الواجب. اهـ.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக