வடகரை தாவூதி ஆலிம் பதில் 19
"கோவிட்19" தொற்று பரவிக் கொண்டிருந்த காலம் அது.
எனவே பள்ளிவாசலுக்கு வருபவர்கள் கண்டிப்பாக சொந்த தொழுகை விரிப்பு எடுத்து வரவேண்டும் என்ற நடைமுறையை அனைவரும் பின்பற்றினர்.
ஒரு நாள் இமாம், ஜமாஅத் தொழுகையை முடித்ததும் முதல் ஸஃப்பின் வலது ஓரத்தில் சிறிய சலசலப்பு.
என்னவென்று இமாம் கவனித்தார்; அப்போதுதான், ஒருவர் தொழுகை விரிப்பை மடித்த நிலையிலேயே வைத்து அதன் மீது ஸஜ்தா செய்துள்ளார் என்பதும் அப்படித் தொழுதால் தொழுகை கூடாது என்று இன்னொருவரும் பேசிக்கொண்டது தெரிய வந்தது.
உடனே இமாம் தலையிட்டு, அவர்களை அமைதி படுத்தி, தொழுகை விரிப்பு போன்றவைகளை மடித்து வைத்து, ஸஜ்தா செய்தால் தலை (அங்குமிங்கும் புரளாமல்) நிலை கொள்ளும் என்ற சூழலில் தொழுகை கூடி விடும்.
ஏனென்றால், கால் இருக்கும் இடத்தை விட ஸஜ்தா செய்யும் இடத்தின் உயரம் அரை முழம் (முக்கால் அடிக்குள்) இருக்கும் வரை பிரச்சனை இல்லை தொழுகை கூடிவிடும்.
அதைவிட அதிகமான உயரமுள்ள பொருட்கள் மீது (தகுந்த காரணமின்றி) ஸஜ்தா செய்து தொழுதால் தான் கூடாது.
ஆனால் குறிப்பிட்ட அந்த அளவைவிட குறைவான உயரம் இருக்கும் போது தொழுகை கூடிவிடும் என்றாலும் அப்படிச் செய்வது சிறப்பான காரியமல்ல.
ஏனெனில், தொழக்கூடியவரின் தலை எந்தளவு பூமிக்கு நெருக்கமாக இருக்குமோ அநதளவு சிறப்பு.
குறிப்பு:- (காற்று அடைக்கப்பட்ட பலூன், விளையாட்டு பொம்மைகள் போன்று) தரையில் தலையை நிலைகொள்ள விடாமல் அங்குமிங்கும் புரளச் செய்யும்படியான பொருட்கள் மீது ஸஜ்தா செய்தால் தொழுகை கூடாது.
تبيين الحقائق شرح كنز الدقائق وحاشية الشلبي (1 / 117):
وَلَوْ ارْتَفَعَ مَوْضِعُ السُّجُودِ عَنْ مَوْضِعِ الْقَدَمَيْنِ قَدْرَ لَبِنَةٍ أَوْ لَبِنْتَيْنِ مَنْصُوبَتَيْنِ جَازَ لَا إنْ زَادَ.
البحر الرائق شرح كنز الدقائق ومنحة الخالق وتكملة الطوري (1 / 338):
وَكَذَا إذَا أَلْقَى الْحَشِيشَ فَسَجَدَ عَلَيْهِ إنْ وَجَدَ عَلَيْهِ حَجْمَهُ جَازَ وَإِلَّا فَلَا، وَكَذَا فِي التِّبْنِ وَالْقُطْنِ وَمِنْ هُنَا يُعْلَمُ جَوَازُ أَدَاءِ الصَّلَاةِ عَلَى الطَّرَّاحَةِ الْقُطْنِ، فَإِنْ وَجَدَ الْحَجْمَ جَازَ وَإِلَّا فَلَا وَهَذَا الْقَيْدُ لَا بُدَّ مِنْهُ فِي السُّجُودِ عَلَى كَوْرِ الْعِمَامَةِ وَطَرَفِ الْقَلَنْسُوَةِ كَمَا صَرَّحَ بِهِ فِي الْمُجْتَبَى، وَفِي مُنْيَةِ الْمُصَلِّي، وَلَوْ أَنَّ مَوْضِعَ السُّجُودِ أَرْفَعُ مِنْ مَوْضِعِ الْقَدَمَيْنِ مِقْدَارَ لَبِنَتَيْنِ مَنْصُوبَتَيْنِ جَازَ، وَإِنْ كَانَ أَكْثَرَ لَا يَجُوزُ أَرَادَ لَبِنَةَ بُخَارَى، وَهُوَ رُبْعُ ذِرَاعٍ. اهـ
الدر المختار وحاشية ابن عابدين (رد المحتار) (1 / 502):
وَأَمَّا عَلَى الْخِرْقَةِ وَنَحْوِهَا فَالصَّحِيحُ عَدَمُ الْكَرَاهَةِ، فَفِي الْحَدِيثِ الصَّحِيحِ «أَنَّهُ - عَلَيْهِ الصَّلَاةُ وَالسَّلَامُ - كَانَ تُحْمَلُ لَهُ الْخِمْرَةُ فَيَسْجُدُ عَلَيْهَا» وَهِيَ حَصِيرٌ صَغِيرَةٌ مِنْ الْخُوصِ؟ وَيُحْكَى عَنْ الْإِمَامِ أَنَّهُ سَجَدَ فِي الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ عَلَى الْخِرْقَةِ فَنَهَاهُ رَجُلٌ، فَقَالَ لَهُ الْإِمَامُ مِنْ أَيْنَ أَنْتَ؟ فَقَالَ: مِنْ خُوَارِزْمَ، فَقَالَ الْإِمَامُ: جَاءَ التَّكْبِيرُ مِنْ وَرَائِي: أَيْ تَتَعَلَّمُونَ مِنَّا ثُمَّ تُعَلِّمُونَا، هَلْ تُصَلُّونَ عَلَى الْبَوَارِي فِي بِلَادِكُمْ؟ قَالَ نَعَمْ، فَقَالَ: تُجَوِّزُ الصَّلَاةَ عَلَى الْحَشِيشِ وَلَا تُجَوِّزُهَا عَلَى الْخِرْقَةِ.
وَالْحَاصِلُ أَنَّهُ لَا كَرَاهَةَ فِي السُّجُودِ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا فُرِشَ عَلَى الْأَرْضِ مِمَّا لَا يَتَحَرَّكُ بِحَرَكَةِ الْمُصَلِّي بِالْإِجْمَاعِ إلَخْ. اهـ. وَلَكِنَّ الْأَفْضَلَ عِنْدَنَا السُّجُودُ عَلَى الْأَرْضِ أَوْ عَلَى مَا تُنْبِتُهُ كَمَا فِي نُورِ الْإِيضَاحِ وَمُنْيَةِ الْمُصَلِّي (قَوْلُهُ لِأَنَّهُ أَقْرَبُ لِلتَّوَاضُعِ) أَيْ لِقُرْبِهِ مِنْ الْأَرْضِ.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக